سنگ یکی از نخستین عناصر طبیعت است که بشر به کار برده است و در سفر تاریخی هزاران ساله‌ی آدمی همواره در کنار او بوده است. در هیچ دوره‌ای سنگ اهمیتش
را برای انسان از دست نداده است. اینک در اوایل هزاره‌ی سوم میلادی، به رغم تمامی پیشرفت‌های فنی و فتوحات علمی، آدمی بیش از پیش نیاز به جستجوی ریشه‌های خود را حس می‌کند. ماشین به دگرگون شدن و دگرگون کردن ادامه می‌دهد، لیکن سنگ همچنان حامل میراث‌ها و آرمان‌های بزرگ و جاودانه‌ی انسان است. متأسفانه امروزه در طراحی فضاهای شهری توجه کمتری به مواد طبیعی می‌شود و بیشتر از مصنوعات استفاده می‌گردد که علت اصلی این امر سهولت و آسانی کار می‌باشد، اما با بررسی بیشتر می‌توان به روشنی دریافت که استفاده از مصالح طبیعی مانند سنگ در طراحی‌های شهری هم زیباتر و هم مقرون به صرفه‌تر خواهد بود و دوام و ماندگاری بیشتری نیز خواهد داشت. این مصالح طبیعی وقتی که در محیط‌های شهری به کار می‌روند و مدتی از استفاده آن‌ها می‌گذرد، پیر می‌شوند و نجابت بیشتری می‌یابند و با طبیعت در می‌آمیزند، و وقتی هم که وقاری شکوه‌مند پیدا می‌کنند زوال می‌یابند ولی پیری، مصالح مصنوعی را پست می‌سازد و به زباله تبدیل می‌کند. ما نیز در این مقاله در نظر داریم که سنگ را به عنوان یک جایگذین عالی برای بسیاری از مصالح مصنوعی از جمله بکوک‌ها و جداول سیمانی معرفی نماییم که ضمن زیبایی و هماهنگی بیشتر با طبیعت، دارای کیفیت بهتری بوده و دوام و ماندگاری بیشتری نیز دارد و استفاده از آن در دراز مدت از نظر اقتصادی فوق العاده مقرون به صرفه خواهد بود.
